Նրբերշիկները և նմանատիպ կիսաֆաբրիկատներն իրական փր կություն են տնտեսուհիների համար, երբ նրանք չունեն պատրաստի այլ սնունդ: Երիշիկեղենը պատրաստում են կենդանական ճա րպից (բեկոն), կենդանիների կաշվից և մսի ավելցուկներից, թռչնի մսից, նի տրատներից, նի տրիտներից, ֆոսֆատից, կար ագինանից, կոշ ենիլից (ներկանյութ): Այս բոլոր հավելումների շնորհիվ նրբերշիկները դառնում են հոտավետ և ախորժելի:
Բացի այս ամենից՝ նրանցում պարունակվող համի խթանիչները կախվածություն են առաջացնում նման սննդամթերքից: Եթե երեխաները հրաժարվում են թարմ պատրաստված սննդամթերքից, ապա նրբերշիկներից նրանք չեն հրաժարվում, իսկ այս հանգամանքը տա գնապ ու մտ ահոգություն է առաջացնում բժ իշկների մոտ: Ամերիկացի բժ իշկներն իրենց երկրում մի պարզ տեսություն են առաջ քաշում,որի համաձայն՝ ամսական 10 նրբերշիկից ավել նրբերշիկ ուտող երեխաներն ավելի շատ հավանականություն ունեն ար յան լե յկոզով հի վանդանալու:
Այն ապագա մայրիկները, որոնք շաբաթական մեկ անգամ հացով նրբերշիկ են ուտում, վտ անգում են իրենց ապագա երեխայի առ ողջությունը, քանի որ նրանց մոտ կարող է գլխո ւղեղի ուռո ւցք զարգանալ: Իսկ այն հայրերը, որոնք մինչև երեխայի բեղմնավորումը,չափից շատ նրբերշիկներ են օգտագործել սննդում, մեծացնում են ապագա երեխայի քա ղցկեղով հիվ անդանալու հավանականությունը:
