«Հե՛յ, ալիև լսում ե՞ս, ես ադրբեջանցի եմ, սակայն իմ թ շնամ ին հայը չէ, իմ թ շնամին դա դու ես և քո պի ղծ ընտանիքը։ Շուտով երևի իմ այս խոսքերից հետո, ես այլևս չեմ լինի։ Կհայտնվեմ քո ա հա բեկիչների ձեռքում, սակայն այժմ կարևոր է, որ ողջ աշխարհը իմանա։ Օրեր առաջ ես կորցրեցի իմ տղային։ Նրա մարմինը գտնվում է դեռ կռ վի դաշտում։ Այս իշխանությունները չեն գնում զիջումների, որով գոնե մարմինները կհանեն մար տի դաշտից և կփոխանցեն իրենց ընտանիքներին։
Այ սրբապ իղծնե՛ր, ես այսպես չեմ խոսում պարզապես վշ տից խե լագարված։ Ես այսպես խոսում եմ տարիների ընթացքում իմ մեջ հավաքված բարկության, ցասման արդյունքում։ Ո՞վ չգիտի, որ այս պատերազմը կառավարվում է մեր իբր թե բարեկամ թուրքերի կողմից։ Թուրքերը մեզ բարեկամ չեն, թուրքերն ցանկանում են խլել մեր երկիրը, իսկ հիմար ալիևը և իր ընտանիքն յուրաքանչյուր ձևով դա իրականություն է ցանկանում դարձնել։ Այս երկրին մի խելքը գլխին իսկապես հայրենասեր ղեկավար է անհրաժեշտ և պետք է մեր ադրբեջանցիները շուտափույթ ազատվեն այս իշխանությունից։ Մեր պա տեր ազմը սահմանին չէ, այլ երկրի ներսում, այլ ալիևի դեմ՝ ալիևի ընտանիքի դեմ, և թուրքիայի ռեժիմի դեմ։
Հազարավոր, 100 հազարավոր ադրբեջանցիներ այսօր ցանկանում են խոսել, սակայն ոչ բոլորն ունեն այդ համարձակությունը, ինչը որ ես։ Այո, ես ունեմ դա։ Ես նույնիսկ պատրաստ եմ կանգնել քո դիմաց ու թքել քո կե ղտոտ երեսին։ Դու ինչպե՞ս ես կարողանում եթերում սուտ խոսել, ասելով թե մենք հաջողություններ ունենք։ Մենք յուրաքանչյուր օր իմանում ենք հազարավոր զո հերի մասին, հազարավոր վի րավորների մասին, հազարավոր կո րուստների մասին՝ ինչի՞ դիմաց։ 1-2 գյուղի դիմա՞ց, որը դեռ օդում կախված է, իսկապես գրավել է ադրբեջանի կողմից թե՞ դա քո հերթական սուտն է։ Ոչնչի դիմաց է կռ վում այս ազգը՝ երեսուն տարի ալիևի ձեռքում կործանվում է։ Այս խոսքերից հետո խնդրում եմ համախմբվենք ամենքս։
Իմ նման հազարավոր ընտանիքներ են, որ կորցրեցին այս ընթացքում իրենց զավակներին և չտեսան անգամ նրանց մարմինները։ Միթե՞ կարելի է հավատալ ալիևի բառաչանքներին թե իբրև հաջողություններ ունենք։ Մեր հաջողություններն այլևս անդառնալիորեն ոչ նչացան, մնացին գեթ ձախողություններն ու դժ բախտությունները և այս ազգի սև օրերի հուշերը։
Տղես չէր ցանկանում գնալ և ծառայեր։ Նրա հետևից եկան և տարան։ Շատերին նույնիսկ քարշ տալով են տարել, շատերին ձեռբ ակալել, շատերին ծե ծելով հասցրել են սահմաններ և այնտեղ մենք չգիտենք հնարավոր է նաև շատերին սպ անած լինեն հենց ալիևի կլանի անդամները, քանզի ոչ բոլորն են հավատում քեզ, քանզի ոչ բոլորն են ուզում կռ վել։
Մենք կարող ենք ապրել խաղաղության մեջ, մենք դա ենք ընտրել։ Այս ընթացքում զգում եմ, հասունանում է այն լայնամասշտաբ բո ղոքի ալիքը, որը քշելու է քո հոր փոխանցած այս տեռորիստական իշխանությանը։ ալիև լսում ե՞ս, դու ազգի դա վաճան ես, դու մարդաս պան ես և դու իրավունք չունես պահանջներ դնել այս մեր առջև։
Մենք չենք հավատում քեզ և չենք հավատում քո որևիցե խոսքին։ Դու ոչ նչացված ես մեզ համար որպես նախագահ։ Բոլոր սպանությունները ոչ թե վերագրվելու են որպես մե ղադրանք հայերի, այլև քո ընտանիքին։ Հր ադադարի կանոնները միշտ էլ դու ես խախտել։ Միշտ էլ լսել ենք քո հրամանները, մեծ- մեծ խոսում եք, սակայն որևիցե էական բան չեք կարողանում անել՝ միայն ձախողումներ, միայն զո հեր ու վնասներ։ Այս ազգին դրել եք ստ րուկների տեղ և ստր կատիրական ռեժիմով շարունակում եք բռ նաբարել քաղաքակրթության ողջ նորմերը։
Այս տեռ որիստները, որը թուրքիայի հետ միասին բերեցիր ու լցրեցիր մեր երկրում, սրանք հենց քեզ են վնասելու ալիև, լսում ե՞ս։ Սրանք քո տուն են մտնելու ալիև և դու չես կարողանալու այդ կանխել։ Դու այլևս ձախողված ես, դու այլևս հույս մի ունեցիր որևէ հաղթանակի։ Ադրբեջանում չեն ներկայացնում անգամ զո հերի տվյալները, սակայն ըստ ներքին խոսակցությունների, զո հերի թիվն անցնում է 7 հազարից — 7 հազարը՝ նախնական տվյալներով։
Պատկերացնում ե՞ք այսքան ընտանիքներ կործանվեցին, որոնց 80տոկոսը չէր ուզում մեկնել սահման, քանզի իմաստ չէին տեսնում։ Սա թուրքիայի կռիվն է, այլ ոչ թե ադրբեջանի»։
Աղբյուր
