Տատիկներն ու պապիկները չեն մահանում, նրանք մնում են մեր սրտերում, նույնիսկ եթե չենք տեսնում նրանց․․․Տատիկներն ու պապիկները տեսնում են, թե ինչպես ենք մեծանում, բայց ցավոք, մեզ առջևում սպասում է ամենադաժան օրերից մեկը։
Շնորհավորանքը դարձավ տատիկի թույն …Տատիկի ու պապիկի կորուստը՝ մեր կյանքի ամենամեծ հարվածներից մեկն է։
Տատիկների ու թոռների միջև կապն ամենաուժեղն է, նրանք մեզ սովորեցնում են սիրել, կարեկցել։ Երեխաների համար շատ դժվար է նրանց կորստին դիմանալը։ Նրանք դեռ չեն հասկանում ամեն ինչ։Երեխաների համար հարվածը մեղմացնելու լավագույն եղանակներից մեկն է՝ նրան տեղի ունեցածը հստակ բացատրելը։
Ծնողները պիտի լինեն այնքան ազնիվ, որքան դա հնարավոր է։ Միայն ճշմարտություն։Սովորեցրեք երեխաներին, որ մահը՝ տաբու չէ։ Ժամանակի հետ երեխան կհասկանա ամեն ինչի իմաստը։
Գուցե չհավատաք, բայց տատիկներն ու պապիկները միշտ կլինեն մեր կյանքում։ Նրանք մեր հիշողություններում են, մեր սրտերում։ Իմաստությունը, որը ստացել ենք նրանցից, կլինի մեզ հետ ամբողջ կյանքում։
Սիրելի՛ տատիկներ և պապիկներ որքան …Նրանց հանդեպ սերը հնարավոր չէ նկարագրել խոսքերով։ Հենց դա էլ կոչվում է հավերժական սեր։
Մեր տատիկների ու պապիկների սերը այն է, ինչը մենք երբեք չենք մոռանա։Իսկ ո՞րն է ձեր ամենավառ հիշողությունը տատիկի կամ պապիկի մասին։
