Իմ անունը Մաքս է: Ես ունեմ գրեթե ամեն ինչ. լավ աշխատանք, տուն, մեքենա, ընկերներ: Միայն սիրելի կին չունեմ:Ես սիրում եմ զվարճանալ: Իմ կյանքում շատ աղջիկներ են եղել:
Նրանք ինձ շատ են սիրում, իսկ ես չեմ հասկանում, թե ինչի համար: Բայց օգտվում եմ դրանից:
Մի խոսքով, կյանքս այսպես է անցնում. աշխատանքային օրերին ես օրինակելի որդի եմ և ջանասեր աշխատակից, իսկ հանգստյան օրերին ակումբներում եմ զվարճանում:
Մի օր էլ իմ դռան առաջ հայտնաբերեցի ծածկոցով փաթաթված փոքրիկի:
Ես մոտեցա, և երկտող գտա.
«Քո աղջիկն է, Անին: Ես նրան չեմ կարող պահել, թող մնա քեզ հետ»:
Ես զանգեցի մորս: 15 րոպե անց նա մեր տանն էր: Մայրս գրկեց փոքրիկին, նրան կերակրեց և փոխեց տակդիրը: Մենք սկսեցինք մտածել. թե ինչ պիտի անենք:
Հայրությունը հաստատող թեստ հանձնելու որոշում կայացրեցինք:
Արդեն մի շաբաթ երեխան մեր տանն էր:
Ես նրան շատ էի կապվել, սիրում էի նրան հետևել, նայել, մինչ քնած է: Նա հրաշք է…
Վերջապես եկան անալիզի պատասխանները. ես փոքրիկ Անիի հայրն եմ:
Ոստիկանության շնորհիվ գտանք երեխայի մորը:
Պարզվեց, նա 19 տարեկան է, իմ հերթական ընկերուհիներից մեկը: Աղջիկն ուղղակի վախեցել էր, որ չի կարողանա երեխային մեծացնել:
Մենք փորձեցինք նոր կյանք սկսել: Այժմ ապրում ենք միասին. ես, սիրելի կինս և մեր հրաշք Անին: Մենք իսկապես եջանիկ ենք…
