Որքա՞ն հաճախ ենք Դուք սխալվում մարդկանց հարցում՝ լիովին ու անվերապահորեն վստահելով նրանց: Բայց աշխարհը մեզ սովորեցնում է, որ միամտությունն ու անկեղծությունը երկու տարբեր բաներ են: Ինչպե՞ս եք սովորում հասկանալ մարդկանց: Պատասխանը այս կարճ, բայց շատ իմաստուն առակի մեջ է:
Մի օր մի աշակերտ հարցրեց Երեցին.
— Ինչպե՞ս կարող եմ սովորել հասկանալ մարդկանց. Ո՞ւմ պետք է վստահեմ և ումի՞ց վախենամ:
«Ես նախ Ձեզ կասեմ, թե ումից պետք է վախենաք», — ասաց Երեցը:
— Զգուշացեք արտաքնապես ամենահամեստներից: Երբ տեսնում եք, որ ինչ-որ մեկը խոնարհվում է Ձեր առջև, գրկում է Ձեզ և ցուցադրում է Ձեզ իր արտասովոր ջերմությունը, ապա Դուք պետք է վախենաք նրանից, ամենից շատը:
— Ինչպե՞ս, Երեց,- աշակերտը զարմացավ,- Բացատրեք ինձ։
— Որովհետև նա առաջինն է դավաճանելու Ձեզ,- պատասխանեց Երեցը հոգոցով:
— Իսկ ո՞ւմ պետք է վստահեմ,- հարցրեց աշակերտը.
— Վստահեք նրանց, ովքեր պարզ են Ձեզ հետ և ասում են Ձեզ ճշմարտությունը, ինչ էլ որ դա լինի, այդ մարդիկ առաջինը կգան Ձեր օգնության:
Ասաց ծեր վանականը.
— Իրական խոնարհությունը միշտ անտեսանելի է, ուստի դժվար է գտնել այն: Բայց երբ գտնեք, նման մարդու, այդ ժամանակ նա երբեք չի դավաճանի Ձեզ:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն
