Երբ Արթուրը հանդիպեց իր ապագա կնոջը, մտածեց, որ գտել է իր երջանկությունը: Բայց ահա մի քանի տարի անց չգիտեր, թե ինչպես դուրս գա այդ դժոխքից:
Ալլայի հետ նա հանդիպել է Սև ծովի լողափերից մեկում: Թվում էր՝ ոչ մի նշանակություն չունեցող առողջարանային սիրավեպ: Եվ, չնայած այն բանին, որ սիրահարներն ապրում էին տարբեր քաղաքներում, նրանք այդպես էլ չկարողացան մոռանալ միմյանց: Վերջիվերջո Արթուրը տեղափոխվեց Ալլայի մոտ: Նրանք ամուսնացան և սկսեցին ապրել, բարգավաճել և լավ փող աշխատել:
Արթուրի կինն իսկական գեղեցկուհի էր: Նա միշտ երազել էր այդպիսի կնոջ մասին: Եվ հաշվի առնելով, որ կնոջ հայրը քաղաքում բավականին ազդեցիկ անձնավորություն էր, տղան շատ արագ գտավ լավ աշխատանք և լուրջ եկամուտ:
Տղամարդը գոհ էր իր կյանքից և այն փաստից, որ նա, առանց ազդեցիկ ընտանիք ունենալու, ընդունվեց այդպիսի հարուստ ընտանիքում: Այնուամենայնիվ, անցավ մոտ մեկ տարի, և Արթուրը սկսեց հասկանալ ձրի պանրի մասին ժողովրդական առակի իմաստը, ինչը ամենից հաճախ լինում է մկան թակարդում:
Վիճաբանություններ սկսվեցին նրանց ընտանիքում: Ավելին, ընդհանրապես առանց որևէ պատճառաբանության: Ալլան սկսեց բառացիորեն ամեն մանրուքի պատճառով խանել Արթուրին: Ամեն օր, ամեն ժամ: Նա կարող էր երկար ժամանակ գոռալ, ամաններ նետել նրա վրա: Եվ մի անգամ քիչ էր մնում դանակով հարձակվեր: Այնուհետև նա լաց եղավ և ներողություն խնդրեց: Իսկ հաջորդ օրն ամեն ինչ նորից կրկնվեց:
Ոչ միանգամից, բայց Արթուրն Ալլայի հորից իմացավ, որ նրա մոտ կա հոգեկան հիվանդություն, որը ժառանգել է մորից: Պարզվեց, աներոջ կինն Ալլայի խորթ մայրն է: Իսկ նրա սեփական մայրը ժամանակին մահացել է հոգեբուժարանում:
Ժամանակի ընթացքում հիվանդությունն ի հայտ եկավ նաև դստեր մոտ: Եվ հիմա Արթուրը հայտնվել է ճանապարհների խաչմերուկում: Ինչպե՞ս թողնել հիվանդ կնոջը ինքն էլ այդպիսի ազդեցիկ հոր հետ: Նա նոր-նոր էր ոտքի կանգնել, սկսել իր սեփական գործը: Պարզ է, որ աները նրան հանգիստ չի տա, եթե նա ամուսնալուծության համար դիմի դատարան:
Եվ լավ կլինիեր, եթե ամեն ինչ այդպես շարունակվեր: Բայց մի օր Արթուրը հանդիպեց մեկ ուրիշ կնոջ, ում նա իսկապես սիրահարվեց:Նրանք ցանկանում են միասին լինել: Փոխարենը նրանք պետք է հանդիպեին գաղտնի՝ բոլոր նախազգուշական միջոցներով: Քանի որ եթե կինը կամ աներն իմանային այդ հարաբերությունների մասին, հետևանքներն անկանխատեսելի կարող էին լինել:
Եվ այդպես անցնում էին օրերը, և Արթուրը դեռ չգիտի, թե ինչպես դուրս գա այդ դժոխքից: Նա երջանիկ է միայն այն ժամանակ, երբ նոր սերն իր կողքին է: Բայց ինչպիսին կլինի նրանց ապագան, ոչ ոք չգիտի: Ոչ ոք նույնիսկ չգիտի, թե ինչ է վաղը սպասվում նրանցից յուրաքանչյուրին:
Արթուրը վախենում է կորցնել Ալինային, վախենում է, որ մի օր նա պարզապես չի համբերի: Բայց ավելի շատ նա ատում է իր ներկայիս կյանքը: Կյանք՝ նման արատավոր շրջապատում, որից ելք չկա…
Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն
