Մայրս եղբորս վտարեց բնակարանից, և ես համամիտ եմ նրա այդ որոշման հետ

Հայրս մեծացել է բազմազավակ ընտանիքում, նա ծնողների միակ արու զավակն էր։ 18 տարին լրանալուն պես հեռացաել է տանից, ընդունվել համալրսարան, գտել լավ աշխատանք։ Հետագայում էլ նա հայրական տան հետ կապված ոչ մի հավակնությու չի ունեցել։ Փոխարեն ամեն առիթով օգնել է թե՛ ծնողներին, թե՛ քույրերին։ Հայրս միշտ երախտապարտ էր ծնողներին հենց միայն նրա համար, որ ունեցել են իրեն։

Հիշում եմ, որ նա միշտ կատակով ասում էր, որ երեխաները  պետք է, «ինչպես Ամերիկայում ՝ 18 տարեկան լրանալուն պես՝ գնան դեպի ազատ կյանք» … Ես շատ շնորհակալ եմ ծնողներիս, որ հնարավորություն եմ ունեցել համալսարանում սովորելու, իմ կրթաթոշակը և կես դրույքով աշխատանքից ստացած աշխատավարձը տնօրինել այնպես, ինչպես ցանկանում եմ. ես ճանապարհորդել եմ 18 տարեկանից: Ծնողներս օգնեցին, երբ  ամուսնացա, իմ առաջին բնակարանի համար«պարտքով  գումար տվեցին», սատարեցին, երբ  ֆիզարձակուրդում էի, իսկ հետո, երբ կարիքը կար. ես երբեք չէի մտածում, որ ինձ ինչ-որ բան պարտք են…

Ծնողներս, ոչ միայն ինձ են կրթության տվել, այլ նաև եղբորս։ Նրա համար նույնպես ամեն ինչ արել են, որ նա ունենա արժանավայել կյանք։ Սակայն եղբայրս սեր ուներ խմիչքի հետ և ոչինչ չարեց որպեսզի արդարացնի ցնողներս սպասելիքները։

Մայրս շատ էր տխրում, երբ տեսնում էր հորս հուսահատված աչքերը։ Նա հասկանում էր, որ եղբորս բուժում է անհրաժեշտ։ Որոշեցին նրան վերականգնողական կենտրոն ուղարկել, բայց նա այնտեղից փախավ։

Նա տուն էր եկել ու սկսել վիճել հորս հետ։ Անգամ հարվածել էր նրան։ Բայց չէ որ նրանք այնքան բան են արել նրա համար։ Հայրս հուսահատությունից սրտի կաթված էր ստացել ու մայրս իր համար վորոշեց, որ պետք է տանից դուրս հանի եղբորս։ Նա հավաքել էր եղբորս իրեր ու դրել էր տան դռան դիմաց և վրան հաղորդագրությու դրել, որտող գրված էր <<Դու էլ ծնողներ չունե և հայրական տուն նույնպես>>։ Դրանից հետո եղբորս այլևս չենք տեսել։ Միայն գիտեմ, որ նա այդպես էլ չի թողել խմելը։

Հետագայում ծնողներս զղջում ու մեղադրում էին իրենց եղբորս լքելու համար, բայց ես չեմ մեղադրում նրանց։

Նյութը պատրաստեց՝ ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: