Հայրը պառկեցնում է 3 տարեկան աղջկան քնելու, պատմում է նրան հեքիաթ և լսում, թե ինչպես է աղջիկը աղոթում ասելով հետևյալ խոսքերը՝
«Աստված իմ, օրհնիր մորս, օրհնիր հորս, օրհնիր տատիկիս և հաջողություն պապիկ»։
Երեխայի հայրը զարմացած հարցնում է․
— Ինչու՞ հրաժեշտ տվեցիր պապիկին աղջիկս։
Փոքրիկ երեխան պատասխանում է․
— Չգիտեմ հայրիկ, ինձ թված, թե այդպես է հարկավոր անել։
Հայրը քմծիծաղ տվեց և գնաց։
Հաջորդ օրը պապիկը մահացավ։ Երեխայի հայրը մտածեց, որ դա պարզապես տարօրինակ համընկնում էր։
Մի քանի ամիս անց իրավիճակը կրկնվեց, սակայն այս անգամ աղջիկը ասաց՝
«Աստված իմ, օրհնիր մորս, օրհնիր հորս և հաջողություն տատիկ»։
Հաջորդ օրը մահացավ նրա տատիկը։
— Աստված իմ, ի՞նչ է կատարվում, — մտածում էր հայրը։
– Իմ աղջիկը կարողանում է շփվել վերին ուժերի հետ։
Մի քանի շաբաթ անց, երբ երեխան աղոթում էր քնելուց, հայրը լսեց, թե ինչ է նա ասում։
«Աստված իմ, օրհնիր մորս և հաջողություն հայրիկ»։
Տղամարդը շոկի մեջ էր։ Նա ամբողջ գիշեր չքնեց, շատ շուտ դուրս եկավ տնից և գնաց գրասենյակ։
Ամբողջ օրը նա չէր հանգստանում և անընդհատ նայում էր ժամին։ Նա մտածում էր, որ հարկավոր է դիմանալ մինչև կեսգիշեր և այդ ժամանակ ամեն ինչ լավ կլինի։
Գրասենյակը անվտանգ էր թվում, դրա համար էլ նա որոշեց չվերադառնալ տուն աշխատանքից հետո և մնալ այնտեղ։ Նա անընդհատ սուրճ էր խմում, նայում էր ժամին և վախենում ամեն մի ձայնից։
Վերջապես կեսգիշեր էր։ Տղամարդը շունչ քաշեց, թեթևացավ և գնաց տուն։
Տանը նրան սպասում էր կինը, ով ասաց՝
—Դու դեռ երբեք այդքան չէիր մնացել աշխատավայրում։ Ի՞նչ է պատահել։
Նա պատասխանեց՝
—Ես չեմ ուզում այդ մասին խոսել։ Այսօր իմ կյանքի ամենավատ օրն էր։
Լսելով դա, նրա կինը պատասխանեց՝
—Մտածու՞մ ես, որ դու վատ օր ես ունեցել։ Դու չես հավատա, երբ իմանաս ինչ է այսօր տեղի ունեցել։ Այս առավոտ իմ ղեկավարը մահացավ հենց ժողովի ժամանակ։
