Ծերանոցում հայտնված մայրը կյանքի վերջին րոպեներին որոշեց որդուն ասել մի գաղտնիք, որը նրան մեծ ցավ պատճառեց, բայց արդեն շատ ուշ էր

Մայրը երկար ժամանակ այդ մասին լռել է, սակայն վերջում որոշում է կիսվել որդու հետ: Հաճախ մենք չենք գնահատում այն, ինչ անում են մեր շնողները: Նրանք միշտ մեր կողքին են հենց ծնված պահից և միշտ համբերատար: Նրանք մեզ սովորացնում են ոչ միայն մանրուքներ, այլև՝ ինչպես հաղթահարել կյանքի դվարությունները:

Երբ նրանք հասնում են մի այնպիսի տարիքի, որ զգում են այն կարիք և խնամք, որը մենք զգացել ենք լինելով շատ փոքր: Հաճախ երեխաները որոշում են ծնողներին ուղարկել ծերերի համար նախատեսված հատուկ խնամքի կենտրոններ. կամ նրա համար են այդ անում, որ ժամանակ չունեն, կամ էլ նրա համար, որ դա շատ հեշտ միջոց է:

Իսկ իրականում դա ծնողների համար իսկական տանջանք է:

Այս պատմությունը մի ընտանիքի մասին է, որը բաղկացած է հայր, մայր և որդի անդամներից: Հոր մահից հետո որդին որոշում է մորն ուղարկել գատուկ խնամքի կենտրոն:

Նրա այդ քայլի պատճառը ժամանակի և համբերության բացակայությունն էր:

Մորը ծերանոց ուղարկելուց հետո որդին ոչ հաճախ է այցելում նրան:

Մի անգամ նրան զանգահարեցին և ասացին, ո մայրը հիվանդ է և շատ շուտով կմահանա: Որդին դա լսելուց հետո հուսահատ գնաց ծերանոց: Նա փորձեց իմանալ՝ կարող է ինչ-որ բան անել նրա համար, ինչին մայրը պատասխանեց.

«Ես ուզում եմ, որ դուայստեղ տեղադրել օդափոխիչներ: Բացի այդ գնիր սառնարան, որպեսզի ուտելիքը չփչանա, դրա համար հաճախ սովախ ենք քնել»: Այդ խնդրանքը որդուն զարմացրեց և նա մորը հարցրեց, թե ինչու այսքան ժամանակ այդ մասին չէր ասում: Մայրը նայեց որդուն և տխուր պատասխանեց. «Որդիս, ես կարողացա հարմարվել այստեղի կյանքին՝ սովին և շոգին, դա այդքան էլ վախենալու չէ: Ես վախենում եմ, որ դու այս ամենին չես հարմարվի, երբ քեզ էլ ժամանակին այսպիսի տեղ ուղարկեն քո երեխաները…»

hayinfo.info

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: