Սովորաբար այն, ինչ ամեն օր տանը անում են կանայք ոչ ոք չի նկատում։ Դա տեսանելի է դառնում միայն այն ժամանակ, երբ կինն ինչ-ինչ պատճառով դադարում է կատարել իր վրա դրված պարտականությունները։ Միայն այդ ժամանակ է շրջապատը հասկանում, թե ինչ ծանր բեռ է դրված կնոջ ուսերին։
Այդ օրինակ մի իրավիճակում հայտնվեց մեր պատմության հերոսը, որը մի օր իր փոքրիկի հետ մենակ մնաց տանը։ Նա երեխային խնամելու փորձ բացարձակ չունեչ։ Սովորաբար նա ուշ էր տուն վերադառնում աշխատանքից և միակ բանը, որ հասցնում էր անել՝ երեխային համբուրելն ու բարի գիշեր մախթելն էր։
Իսկ այդ օրը նա մենակ մնաց բալիկի հետ և զգաց թե ինչքան դժվար է հանգստացնել անդադար լացող երեխային, երբ երեխան ոչինչ չի կարողանում բացատրել, և դու ինքդ պետք է հասկանաս ի՞նչն է անհանգստացնում նրան։
Նա շփոթվել էր, չգչտեր ի՞նչ անել։ Եվ պատահաբար գլխում մի միտք ծագեց։
Նա պահարանից հանեց կնոջ շապիկն ու մոտեցրեց երեխայի դեմքին։
Այնուհետև սկսեց հետևել փոքրիկի արձագանքին։ Փոքրիկն իսկույն հանգստացավ և նույնիսկ սկսեց ժպտալ։
Մոր հոտը շնչելով նա իրեն պաշտպանված ու ապահով էր զգում։։
Այդպես տղամարդու գաղափարը կարողացավ օգնել փոքրիկին։
Իսկ նա ինքը հասկացավ կնոջ դերն ու նրա կատարած ամբողջ ծանր ածխատանքը։ Չե՞ որ կինը երեխային խնամելուց բացի այլ պարտականություններ, նույնպես ունի և հաջողությամբ կատարում է դրանք առանց տրտնջալու։
ՍԻՐԵ՛Ք ԵՎ ԳՆԱՀԱՏԵ՛Ք ԿԱՆԱՆՑ
