Երբ մարդիք մահանում են, միայնակ են թողնում իրենց հարազատներին։ Ինչն էլ շատ ծանր ենք տանում մենք։
Չէ որ լինում են պահեր, երբ շատ դժվար է, երբ չգիտես ի՞նչ անել, ո՞նց ապրել, առաջ շարժվել։ Իսկ բարդությունները, ցավոք մեր կյանքի անբաժանելի մասն են կազում։ Դրանք հեշ է հաղթահարել, երբ կողքիտ կա մեկն ում վրա կարող ես հուսյ դնել, ով կարող է քեզ օգնել խորհրդով։ ՈՒ դժվար է, երբ այդ մեկը այլևս չկա․․․
Այդպես էր նաև Քեյթի համար, երբ բաժանվեց ամուսնուց և որոշեց ինքնուրույն մեծացնել 2ամյա որդուն։
Առաջ, երբ դժվար էր, նրան օգնում էր պապիկը, իսկ հիմա նա էլ չկար՝ մահացել էր։
Քեյթն առավոտից երեկո աշխատում էր, սակայն այնքան պարտքեր էին կուտակվոլ, որ նա գրեթե ոչինչ չէր հասցնում։
Եվ ահա հոգնելով անվերջ պայքարել կյանքի դժվարությունների դեմ նա գնաց գերեզմանատուն՝ պապի շիրիմին այցելության։ Նա ժամից ավել նստած պապի շիրիմն լալիս էր ու օգնություն էր խնդրում։
Հաջորդ օրը, երբ Քեյթը զբոսնում էր երեխայի հետ՝ հանդիպեց իր նախկին դասընկերոջը։ Նրանք երկար զրուցեցին, որոշեցին գնալ սուրճ խմելու։ Քեյթն ու տղան վորոշեցին շփվել, իսկ մեկ ամիս անց ամուսնացան։ Քեյթը կարծում էր, որ իրեն օգնեց պապաը։
Հաճախ այցելեք Ձեր հարազատներին, եթե անգամ նրանք այլևս Ձեզ հետ չեն։
