Բարև բոլորին. Ինձ պետք է կողմնակի խորհուրդ: Փաստն այն է, որ ես գրեթե մեկ տարի է, ինչ շատ լավ տղայի եմ հանդիպում, մենք հանդիպեցինք համալսարանում, արդեն ծանոթացել եմ նրա ծնողների հետ: Մենք բավականաչափ ժամանակ ենք անցկացնում միասին։
Ընկերս աշխատանքի է անցել և մեկ շաբաթից մեկնում է մեկ այլ քաղաք։ Առաջարկում է ինձ այցելել իրեն: Ես արդեն 18 տարեկան եմ: Ծնողներս ամուսնալուծված են, բայց ես նրանցից գաղտնիք չունեմ, և ես իսկապես սիրում և հարգում եմ նրանց: Ցնկանում եմ գնալ և ժամանակ անցկացնել ընկերոջս հետ և տեսնել գեղեցիկ վայրեր, որտեղ ես երբեք չեմ եղել:
Քանի որ ես ապրում եմ մորս հետ, ես միշտ նրա հետ եմ խորհրդակցում և ինչպես միշտ, գնացի թույլտվություն խնդրելու, ընկերոջս հետ շրջագայելու համար: Ինչին նա պատասխանեց, որ դա բարոյական քայլ չէ, քանի որ ես ընդամենը 18 տարեկան եմ, նորմալ մայրը չի թողնի, որ իր դուստրը նման քայլ անի: Նա նաև ասաց, որ ես կախվածություն ունեմ իրենից, չնայած որ ես ապրել եմ առանց նրա 2 շաբաթ և ինձ հետ ամեն ինչ նորմալ է եղել: Հայրս էլ ասաց, որ դեմ չէ, ես խելացի աղջիկ եմ և հիմարություն չեմ անի, և քանի որ արդեն 18 տարեկան եմ, կարող եմ ինքնուրույն որոշում կայացնել:
Մայրիկս սկսեց շանտաժի ենթարկել ինձ (եթե հեռանում ես, ուրեմն կարող ես չվերադառնալ, իմ վերաբերմունքը քո հանդեպ ամբողջովին կփոխվի) և ինձ ստիպեց մեղավոր զգալ (ես իմ կյանքի մի մասը ծախսել եմ քեզ վրա, իսկ դու անշնորհակալ ես): Խնդրում եմ ասացեք ինձ, թե ինչպես կվարվեիք նման իրավիճակում, քանի որ ես իսկապես սիրում եմ ծնողներս և չեմ ուզում նեղացնել նրանց, բայց մյուս կողմից ես հասկանում եմ, որ իսկապես ուզում եմ գնալ, և ես նաև հասկանում եմ, որ եթե ես չհետևեմ իմ շահերին, ես նստելու եմ մորս հետ մինչև 30 տարեկան:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն
