Սովորաբար կանայք ցանկանում են երեխաներ ունենալ, իսկ տղամարդիկ վախենում են: Իմ ընտանիքում ճիշտ հակառակն է: Ամուսինս իսկապես ուզում է երեխաներ, երազում է որդու մասին, հարաբերությունների գրեթե առաջին իսկ օրվանից, նա անընդհատ խոսում էր այս թեմայի շուրջ: Մինչդեռ ես որոշեցի չշտապել. Ես ընդամենը 25 տարեկան եմ, կարող եմ սպասել: Ես ահավոր վախենում եմ դժվարությունները չհաղթահարելուց: Ես հասկանում եմ, որ պատրաստ չեմ մայր դառնալ, դեռ վաղ է, ես ինքս էլ դեռ զգում եմ, որ երեխա եմ: Եվ ես վախենում եմ ասել ճշմարտությունը, քանի որ ամուսինս շատ ոգեշնչված է այս ֆիքսված գաղափարից:
Իհարկե, ես դա չեմ կարողանում անմիջապես ասել: Մենք բնակարան գնեցինք հիպոթեկային վարկով, անմիջապես վերանորոգեցինք, առաջին հերթին գնացինք Եվրոպա շրջագայության, իսկ վեց ամիս անց ՝ Ինդոնեզիա: Երկու ամիս առաջ նա ինձ մեքենա նվիրեց ծննդյանս օրվա կապակցությամբ և այժմ ակնարկում է, որ ցանկանում է պատասխան նվեր:
Անկեղծ ասած, ես չգիտեմ, թե ինչ անեմ: Ես էլ չեմ ուզում նեղացնել ամուսնուս, քանի որ նա ամեն ինչ անում է ինձ համար: Բայց արդարացումներն ավարտվել են: Միակ բանը, որ մտքովս անցավ, դա երեխայի հարցերում օգնական ունենալն էր: Ես փնթփնթում էի, որ երեխա չեմ ունենա, քանի դեռ դայակ չենք վարձել:
Եվ հետո ամուսինս լարվեց իմ նկատմամբ, մենք վիճեցին, և այդ օրվանից նա բարկանում է ինձ վրա մանրուքների պատճառով և անընդհատ բարձրացնում է ձայնը: Ըստ երևույթին, նա կռահել է, որ միտումնավոր ժամանակ եմ ձգում: Ես ուզում եմ գոհացնել նրան, բայց միևնույն ժամանակ չեմ կարողանում մոռանալ իմ մտքերի և զգացմունքների մասին: Խնդրում եմ օգնեք խորհրդով։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն
