Այս պատմությունը հենց իմ մասին է, բայց խնդիրը՝ որին ես բախվել եմ շատ տարածված է մեր օրերում
Որքան էլ որ տարորինակ հնչի, բայց իմ թշնամիները հենց ինձ հարազատ մարդիկ են, բայց եկեք սկսենք ամենասկզբից՝ բաց թողնելով այն, թե ինչպես ես սկսեցի կշռել 100 կգ, նշեմ նաև, որ իմ մինչ ամուսնանալը և դեռ դրանից հետո երկար տարիներ իմ քաշը միշտ եղել է 60 կգ, այնպես որ քաշիս ավելացումը բոլորը միանգամից նկատեցին, ես այն ժամանակ ես գրեթե 35 տարեկան էի և կարծում էի, որ իմ հարազատները ինձ կսիրեն այնպիսին, ինչպիսին ես կամ։
Իմ 40֊ամյակին ես հրավիրել էի մեր ընտանիքի բոլոր ընկերներին, մեր ծնողներին։ Հյուրերը շատ էին, և ես պատրաստել էի տարբեր տեսակի ուտեստներ, ոչ ոք ինձ չէր օգնում, ամուսինս ինչպես միշտ զբաղված էր համակարգչային խաղերով, իսկ երեխաներս գնացել էին իրենց ընկերների հետ զբոսանքի։ Երբ հյուրերը եկան, և ուրախությունն արդեն սկսվել էր, մայրս ինձ կանչեց սենյակ և ասաց, որ ես իմ ընկերուհիների ֆոնին չեմ համապատասխանում: Ես դա անտեսեցի և նորից վազեցի խոհանոց ուտեստները հյուրասենյակ տանելու համար:
Գիտե՞ք, այդ պահին ես այդքան էլ գեղեցիկ տեսք չունեի, ես հագել էի մի մոխրագույն զգեստ, որն այնքան էլ գեղեցիկ չէր, խոհանոցի ջերմությունից դեմքս ամբողջովին կարմրել էր, իսկ ես արդեն շատ էի հոգնել: Տոնակատարության ավարտին, երբ մնացել էին միայն ամուսնուս մի քանի ընկերներըլ, ես գնացի քնելու։
Իսկ այդ ամենը ես գիտակցեցի շատ ավելի ուշ:
Գիշերվա կեսին, երբ ես արթնացա տեսա, որ ամուսինս դեռ չի պառկել քնելու։ Վեր կենալով ես բացեցի հյուրասենյակի դուռը ՝ հուսալով, որ նա այնտեղ քնած կլինի, բայց փոխարենը լսեցի նրա և իր ընկերների խոսակցությունը։ Ընկերները նրան համոզում էին, որ ամուսնալուծվի ինձանից, ասում էին, որ ես իր մորից ավելի վատ տեսք ունեմ և որ այլևս չեմ կարող դառնալ այնպիսին, ինչպիսին նախկինում էի, իսկ ամուսինս ասաց.
֊ Դեռ մի փոքր էլ կհամբերեմ, իսկ հիմա գնամ կովիս մոտ քնելու։ Ես արագ վազեցի և լուռ պառկեցի անկողնուս մեջ։ Առավոտյան ես նրան ոչինչ չասացի։ Որոշեցի դիմել աղջկաս, որպեսզի նա ինձ օգնի` նիհարելու հարցում, մենք ընտրեցինք մարզասրահ և միասին պետք է գնայինք մարզումների։ Ես որոշեցի այլևս ոչ ոքի չասել այդ մասին, բայց մի քանի ամիս անց ես հասկացա, որ անիմաստ եմ տանջում ինձ՝ նման տղամարդու համար։ Եվ ահա 2020 թվականին իմ ծննդյանն օրը ես նստած եմ տանը միայնակ ամուսնալուծության վկայականը ձեռքիս։
Այդ ժամանակ ես նիհարեցի 15 կգ֊ ով, ոչ ոք դա դեռ չէի նկատել, բայց ամուսնուս այլևս չէի ցանկանում տեսնել։ Ես անմիջապես հասկացա, որ ես այս վիճակում եմ հենց նրա պատճառով։ Նա հեռացավ մեր մյուս բնակարանն առանց որևէ բառ ասելու։ Այսինքն նա արդեն պատրաստ էր բաժանությանը, իսկ ես վերջապես հանգիստ սկսեցի շնչել, չէ֊որ հենց նա էր պատճառը, որ ես մոռացել էի իմ արտաքին տեսքի մասին։ Հիմա ես հարյուրավոր ուտեստնեի չեմ պատրաստում, չեմ վազվզում շորերն ու արդուկը ձեռքիս, ես պարզապես ապրում եմ։ Իմ երեխաներն ինձ հասկանում են և ասում, որ իրենք չեն թողնի ինձ մենակ։
Ես շատ ուրախ եմ, որ այդ գիշեր արթնացա։
