Այն, ինչ հայտնաբերեցին տան նոր տերերն իրենց ներքնահարկում, զարմացրեց նրանց

Վերջերս Օտկասեկ զույգը Կալիֆոռնիայի Վուդլանդ Հիլս քաղաքում նոր տուն էր գնել, բայց նրանք նույնիսկ չէին կարող պատկերացնել, որ այն նրանց համար կդառնա մեծ ժառանգություն:

Տունը գեղեցիկ ու ընդարձակ էր, ինչպես ուզում էին, բայց այնտեղ կար նաև անսպասելի մեկ այլ բան, իսկ ավելի կոնկրետ գաղտնի կառույց` 1960-ականներից:

Ամուսիններին իհարկե նախկինում նախազգուշացրել էին, որ տան հետևում կա բետոնե փոս, և ամենայն հավանականությամբ դա ռմբապաստարան ​​էր` սառը պատերազմի դարաշրջանից։

Նայելով այդ փոսին՝ Քրիսն ու Քոլենը տեսան սանդուղք, որն ունեի 4 մետր խորություն, որն արդեն բավականին ժանգոտած էր, և ակնհայտ էր, որ ոչ ոք չէր իջել դրա վրայով արդեն մի քանի տասնամյակ: Ամուսինները ռիսկի դիմելով իջան, և տեսան մետաղյա մի մեծ դուռ:

Ի՞նչ կարող էին գտնել նրանք դռան հետևում: Ի վերջո սառը պատերազմը վաղուց է ավարտվել:

Այնտեղ կային միջուկային ռմբակոծությունից հետո գոյատևելու համար հնարավոր ամեն ինչ` պահածոներ, ջուր, դեղորայք և հագուստ, ինչպես նաև ամսագրեր և գրքեր:

Ապաստարնի չափը հստակ հաշվարկված էր 4 հոգանոց ընտանիքի համար։ Ըստ նոր տերերի գնահատականի՝ ընտանիքի համար նախատեսված քանակությամբ սնունդը և տարբեր պարագաները կբավականացմեին ընդամենը մի քանի շաբաթ: Այնուամենայնիվ, զարմացած ամուսինները որոշեցին պարզել, թե ով է կառուցել այդ բունկերը:

Եվ նրանք իմացան, որ այն տան նախկին սեփականատիրոջ՝ Ալվին Քաուֆմանի գործն է, ով նման ընտանեկան ապաստարաններ էր նախագծել դեռևս 1961 թվականին: Այդ ժամանակ Ալվին Քաուֆմանը աշխատում էր կառավարության համար, որպես միջուկային ինժեներ, և նա գիտեր, թե ինչ է միջուկային հարձակումը և դրա հետևանքները, ուստի նա որոշեց նվիրել իր ժամանակը, փողը և ջանքերը՝ իր ընտանիքի համար հուսալի բունկեր ստեղծելու վրա:

Ամուսինները գտան Կաուֆմանի դստերը` Դեբրային, և նա ասաց, որ հայրը առաջարկել է մեկ հսկա ապաստարան ստեղծել փողոցում գտնվող բոլոր հարևանների համար, բայց նրանք կտրականապես հրաժարվել են: Դեբրան նաև պատմում էր հիշողություններ այն մասին, որ իրենց բունկերում կար նաև նրբատախտակներով պատրաստված ջրամբար և օդային ֆիլտր, որոնք պետք է պտտեին ձեռքով:

Այսպիսով, ամուսիննները սկսեց գույքագրել իրենց բունկերի իրերը: Նախ, նրանք հանդիպեցին հին բրենդային հագուստներ: Դարակներում կային բլիթների մի տուփ, որն առաջին անգամ արտադրվել է Կալիֆոռնիայում գտնվող ռեստորանային կենտրոնի վերականգնող Քլիֆորդ Քլինթոնի կողմից` դեռևս 1946 թվականին:

Նախկին սեփականատերերը միանգամից հոգ էին տարել պահածոների և արագ սննդի արտադրանքի փաթեթավորման մասին, որոնք գետնի տակ պահվել են գերազանց վիճակում: Նրանցից շատերը անգամ բացված չէին, իսկ մնացածն էլ կոտրվել էին ժանգի պատճառով: Բացի այդ, Քաուֆմանները կարծես թե պահածոյացված լոբի էին սիրում, քանի որ մանրակրկիտ պահեստավորել էին դրանք:

Հայտնաբերեցին նաև տարբեր տեսակի դեղամիջոցներ, իհարկե նրանց պահպանման ժամկետն ավարտվել է դեռևս անցյալ դարում: Տուփերում դեղամիջոցներ էին` սրտխառնոցի դեմ, քսուկներ, քնելու հաբեր և այլն։ Ընտանիքին զվարճացնելու համար Ալվին Քաուֆմանը բունկեր է բերել նաև «Անալոգային գիտություն ֆանտաստիկա» և «Փաստ» ամսագրի բազմաթիվ համարներ:

Այս հանրաճանաչ գիտական ​​հրատարակությունը լույս է տեսնում 1930 թվականից ի վեր և հրատարակել այնպիսի դասական նյութեր, ինչպիսիք են Իսահակ Ասիմովը: Այն ժամանակաշրջանի ամենատարածված պարբերական էր` գիտությունների, ռոբոտների, օտար արարածների, զուգահեռ չափումների և ապագա տեխնոլոգիաների մասին պատմություններով:

Բարեբախտաբար, միջուկային պատերազմ չեղավ, և Կաուֆման ընտանիքը ստիպված չեղավ օգտագործել իրենց ռումբապաստարանը: Բայց Օտկասեկ զույգը հաճելիորեն զարմացած էր «ժառանգած» պատմական բունկերից և դրա բովանդակությունից:

Նյութը պատրաստեց՝ Նոր Ինֆո-ն

 

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: