Արդեն 3 տարի է, ինչ ամուսնացած եմ, ես 29 տարեկան եմ, իսկ ամուսինս՝ 34։ Մինչ ամուսնությունը մենք հանդիպել ենք 2 տարի, և ինձ և ամուսնուս համար սա երկրորդ ամուսնությունն է։ Առաջին ամուսնությունից որդի ունեմ, իսկ ամուսինս երկու երեխա՝ դուստր և որդի։ Նախկին կինն էր իրենց ամուսնալուծության նախաձեռնողը, քանի որ հանդիպել էր մեկ այլ տղամարդու։
Ամուսինս խնդրել էր երեխաներին թողնել իր մոտ, ծնողները մոտակայքում էին ապրում, մայրը (տատիկը) կարող էր օգնել կրթության հարցում, քանի որ որպես ուսուցչուհի էր աշխատում։ Բայց նախկին կինը չի համաձայնել և երեխաներին տարել է իր հետ։ Նա անընդհատ պատճառներ էր հորինում, որպեսզի հայրը չտեսնի իր երեխաներին։
Նա անընդհատ վատ ու անտարբեր հոր կերպար էր սերմանում երեխաների մեջ։ Ամուսինս շատ անհանգստացած էր և ապրում է միայն երեխաների հետ կապված այս իրավիճակով։ Նա հրաշալի հայր է։ Նա վճարում էր ալիմենտը, երեխաներին էր թողել իր բնակարանը, ամեն քայլի գնում էր, միայն թե մայրը չխանգարի երեխաների հետ հանդիպումներին և հաղորդակցությանը։ Բայց ամեն ինչ անօգուտ էր։ Թեև երեխաներն իրենք էլ արդեն չէին ցանկանում շփվել, հոր հետ։
Հիմա հղի եմ, մի քանի ամիս է՝ անսահման ուրախ ենք, որ երեխա ենք ունենալու։ Ամուսինս մի փոքր ցրվել է, քանի որ ամբողջովին տարված է երեխայի ծննդին նախապատրաստվելով։ Բայց վերջին ժամանակներս նախկին կինն անընդհատ զանգահարում է և ցանկանում է ետ վերադարձնել ամուսնուն: Մի գիշեր էլ զանգեց և նրանք վիճեցին։ Ամուսինս ասաց, որ ես հղի եմ և ժամանակն է հասկանալու, որ անցյալ չի կարելի վերադառնալ։
Մինչ այդ նա առաջարկել էր խոսել և հասկանալ, թե ինչն է հանգեցրել նրանց անձնական կյանքի փլուզմանը։ Նրա խոսքերից հետո ամուսինս անջատեց հեռախոսը և այլևս չի պատասխանում նրա զանգերին։ Մենք իրար շատ ենք սիրում, հիմա այնպիսի հուզիչ շրջան է մեր կյանքում, շուտով կծնվի մեր երեխան։ Ես երազում եմ, որ նա այլևս չի հայտնվի մեր կյանքում նման նպատակներով, բայց եթե հանկարծ նորից սկսի անհանգստացնել չգիտեմ, թե ինչ կանեմ այդ իրավիճակում:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն
