Ես և ամուսինս արդեն 2 տարի է ամուսնացած ենք, մինչ այդ մենք ևս 2 տարի հանդիպում էինք: Ես հղի եմ: Իմ հղիությունը երկար սպասված էր և մանրակրկիտ պլանավորված:Մեր ամուսնության առաջին տարին մենք ծնողներից առանձին էինք ապրում: Երբեմն վիճում էինք: Բայց ամեն ինչ լավ էր վերջանում: Բայց հետո մենք ժամանակավորապես տեղափոխվեցինք ամուսնուս մոր տուն և սկսվեցին որոշ թյուրիմացություններ: Սկեսուրս կարծես չէր խառնվում, բայց, այնուամենայնիվ, դժվար է նրա հետ ապրել:
Մենք նախատեսում ենք ամուսնուս հետ բնակարան գնել: Վաճառեցին հինը, հավաքեցինք որոշակի գումար: Մենք նախատեսում ենք մնացած գումարի համար վարկ վերցնել: Ամուսնուս մայրը ցանկանում է բնակարանը իր անունով գրանցել: Հարկ է նշել, որ նախորդ բնակարանը, որտեղ մենք ապրում էինք, նույնպես նրա անունով է:Վերջերս մենք նայեցինք մի գեղեցիկ բնակարան: Այդ պահին ամուսինս գտնվում էր մեկ այլ քաղաքում: Այսպիսով, սկեսուրս անմիջապես որոշեց վերցնել այն և ձևակերպել իր անունով:
Ես խնդրեցի սպասել, քանի որ գոհ չէի այդ իրավիճակից: Ի վերջո, ես և ամուսինս մեկ ընտանիք ենք, և բնակարանը պետք է գրանցված լինի մեզանից մեկի անունով: Բայց ամուսինս ինձ ապշեցրեց: Նա զանգեց ինձ և հասկացրեց, որ ոչ մի վատ բան չի պատահի, եթե մայրը բնակարանը գրանցի իր անունով:Ես պարզապես ապշած էի: Ինձ բոլորովին դուր չեկավ առանց բնակարանի իրավունքի մնալու հեռանկարը: Այնուհետև ամուսինս փորձեց հանգստացնել ինձ, ասաց, որ բնակարանը կգրանցի իր անունով:
Բայց դրա հետ մեկտեղ նա ակնարկեց ինձ իմ շահամոլությունը:Վերջին ժամանակներս ինձ հունից հանում է ամուսնուս վերաբերմունքը իր մոր հանդեպ: Վերջերս նա ծննդյան օրվա կապակցությամբ մոր համար գնել է թանկարժեք հեռախոս: Եվ սա այն դեպքում, երբ մենք գումարի կարիք ունենք: Հետո նա հանդիմանեց ինձ, որ ես SMS-ով եմ շնորհավորել նրա մորը և չեմ զանգել: Այն փաստը, որ ես այդ ժամանակ հանդիպման էի, և ուզում էի շնորհավորել ճաշի ժամանակ, ոչ ոքի չհետաքրքրեց:
Ավելին, նա մայրիկիս տվեց ընդամենը 5000 ռուբլի, իսկ նրա մոր նոր հեռախոսն արժե 40,000: Նույնիսկ իմ ծննդյան օրը ամուսինս ինձ նվիրեց միայն ծաղկեփունջ: Ես այնքան վշտացած էի այս ամենից, որ նույնիսկ լաց էի լինում: Երեկոյան ես ամուսնուս ասեցի այն ամենը, ինչ մտածում էի: Նա իսկապես զարմացավ և ասաց, որ ես չեմ կարող համեմատվել իր մոր հետ: Այդ խոսքերից հետո ես ավելի վշտացա:
Ես շատ վիրավորված եմ և անընդհատ նյարդայնանում եմ: Նման կարգավիճակում ինձ հետ չի կարելի այդպես վարվել: Իմ երազանքն է արագ տեղափոխվել իմ տուն և մոռանալ այս մղձավանջի մասին:
