Սկեսուրիս վիրահատության համար, մենք առանց մտածելու վաճառեցինք մեր տունը, բայց վիրահատությունից հետո, երբ գնացինք նրա տուն, մեզ չընդունեց․․․Նրա խոսքերից ուղղակի ապշեցի։Մի տարի առաջ կիսուրիս ինքնազգացողությունը կտրուկ վա տացավ: Մի ամսում շատ արագ սկսեց քաշը կորցնել:
Հետազոտության արդյունքում պարզվեց, որ կիսուրիս մոտ քաղ ցկեղ կա ու շտապ վի րա հատություն ա պահանջվում, որը պետք է ար վեր արտասահմանում: Մեծ գումար էր պետք: Ամուսինս անմիջապես վաճառքի հանեց մեր բնակարանը: Ես լռեցի, հասկանում էի, որ կշեռքի նժարին նրա մոր կյանքն է:Ես ինքս ծնող ունեմ և հանուն ծնողիս ես նույն կերպ կվարվեի:
Ամեն ինչ բարեհաջող անցավ: Սկեսուրս սկսեց ապա քինվել: Մենք այդ շրջանում ապրում էինք վարձով բնակարանում: Երբ սկեսուրիս վիճակը կայունացավ, մենք որոշեցիքն տեղափոխվել նրա բնակարան: Կարծում էինք, որ նա մեզ կընդունի, քանի որ նրա կյանքը փրկ ելու համար էինք վաճառել մեր բնակարանը:Բայց նա չցանկացավ մեզ լսել: Ամուսինս սկսեց մորը բացատրել, որ մեզ համար դժվար է ամեն ամիս վարձ տալ:
Բայց սկեսուրս անդրդվելի էր: Ասաց, որ մեզ ոչ ոք չէր խնդրել վաճառել բնակարանը: Ես ու ամուսինս շո կ ապրեցինք, ամուսինս ասաց. Իսկ այդ դեպքում ինչպե՞ս կկարողանայինք վճարել վի րա հատության համար: Կիսուրս շատ վրդո վ ված ասեց. Ես էդպպես էլ գիտեի, որ երեսովս եք տալու: Ստացվում է, մենք փրկեցինք նրա կյանքը, բայց մեր երեխաներին անտուն թողեցինք:
