Ես միայնակ եմ մեծացրել եմ երկու դուստրերին։ Նրանք տարբեր տղամարդկանցից են։ Ես շատ շուտ է լույս աշխարհ բերել ավագ դստերս։ Ես մենակ եմ մեծացրել նրան, հնարավորության դեպքում օգնել են ծնողներս՝ այգուց ուղարկելով սեզոնային ապրանքներ կամ պահածոներ ձմռան համար: Բայց նրանք հեռու էին ապրում, ֆիզիկապես չէին կարող օգնել։ Ես չվերադարձա նրանց մոտ, ուզում էի աղջկաս տանել մանկապարտեզ և ընդունվել աշխատանքի, բայց փոքր քաղաքում շատ քիչ աշխատատեղեր կան։
Մյուս դստերս ունեցա երկրորդ ամուսնուցս։ Նրա հետ ամուսնացա հավանաբար կյանքի դժվարությունների պատճառով։ Ինձ իսկապես պետք էր որևէ մեկի օգնությունը: Հետո ունեցա աղջկաս, նորմալ էինք ապրում, բայց շատ տարբեր հետաքրքրություններ ունեինք և դա ազդեց մեր հարաբերությունների վրա։ Արդյունքում նա հանդիպեց մեկ այլ կնոջ և մենք ամուսնալուծվեցինք։
Այժմ ավագ դուստրս 27 տարեկան է։ Շատ սիրուն աղջիկ է, աշխատում էր և սովորում հեռակա։ Նրա աշխատավարձն այնքան էլ շատ չէ, կարիերայի աճ չի նախատեսվում, և այդ պատճառով նա սկսեց բարձրագույն կրթություն ստանալ, որպեսզի ավելի շատ հնարավորություններ ունենա։ Նա արդեն մի քանի տարիէ, ինչ հանդիպում է մի տղայի հետ։ Ես երբեք չեմ մտել նրանց հարաբերությունների մեջ, միայն գիտեմ, որ նա իր ծնողների հետ ապրում է փոքրիկ բնակարանում։
Նրանք կարծես լավ հարաբերությունների մեջ են, բայց այդ տղան հաշմանդամություն ունի։ Նա աշխատում է տնից և քիչ գումար է ստանում համեմատած դստերս։ Նրանք երկար ժամանակ է արդեն միասին են, բայց հարսանիքի մասին խոսք անգամ չկա։ Մյուս կողմից սա հասկանալի է, քանի որ ապրելու տեղ չունեն, իսկ աշխատավարձն այնքան քիչ է, որ չեն կարող բնակարան վարձել։ Աղջիկս չի լսում իմ խորհուրդները և արդեն մի քանի օր է չի խոսում ինձ հետ։ Չգիտեմ, թե ինչպիսին կլինի նրանց ապագան․․․
Նյութը հրապարակման պատրաստեց ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն
