Կատյան և իր ընկերները այցելում են Մանկիկի տուն մանկատուն,օգնում աշխատակիցներին, իսկ մայրիկին աղջիկը ոչինիչ չի ասում,քանի որ վախենում է,որ մայրիկը կարգելի։
Մեծերը շատ են ասում,որ այժմյան երիտասարդությունը վատն է:Այս երևույթն իսկապես ապացուցում է հակառակը:Այո,երեխաները տարբեր են լինում,բայց հիմնականում բոլորը լավն են:Օրինակ իմ ընկերները ոչ թե թափառում են դրսում,այլ մանկատուն են այցելում ինձ հետ և հոգ տանում երեխաների մասին:
Մանկատանը Կատյան շատ է կապվել Միշայի և Սվետայի հետ:Նրանք երկվորյակներ են: Փոքրիկները միայն Կատյայի հետ են խախում:
Վերջին անգամ Կատյան ստիպվաշ էր երկար մնալ ,քանի որ նրանք լացում էին:
Մայրիկին Կատյան միշտ ստում էր,ասելով,որ ընկերների հետ զբոսնում է:Նա վախենում էր,որ մայրը կարգելի շարունակել այցելությունները:
Մի օր Կատյայի մայրիկին կանչեցին շտապ վիրահատության:Կատյան մայրիկի դուրս գալուց անմիջապես հետո գնաց մանկատուն:Մանկատան մոտ շատպօգնության մեքենա էր կանգնած: Պարզվեց,որ երկվորյակներին տեղափոխել են հիվանդանոց ձեռքի և ոտքի կոտրվածքով:
Հաջորդ օրը Կատյան դասերից հետո գնաց հիվանդանոց:Փոքրիկները շատ վախեցած էին,նրանք ոչինչ չէին ուզում ուտել,սակայն Կատյան համոզեց և կերակրեց նրանց:Կատյան մնաց հիվանդանոցում, որպեսզի նրանց քնեցնի:Այն ժամանակ,երբ Կատյան նրանց համար հեքիաթ էր կարդում,ներս մտավ մայրիկը,սակայն Կատյան նրան չէր նկատել:
Երբ երեխաները քնեցին,Կատյան նկատեց մայրիկին:Նա ստիպված էր պատմել ողջ ճշմարտությունը:
Մայրիկը գրկեց Կատյային և ասաց,որ հպարտանում է նրանով,քանի որ Կատյան իսկապես լավ մարդ է:
2 ամիս անց Սվետան և Միշան Կատյայենց հետ միասին էին ապրում:Կատյայի մայրիկը որդեգրել էր նրանց:
Տարիներ անց Միշան և Սվետան ավարտեցին բժշկական համալսարանը և դարձան շատ լավ բժիշկներ: